In mijn eerdere verslagen vertelde ik al over de voorbereidingen, de voorronden, nog meer voorbereidingen en ook over de eerste dag van de opnames. Het is zo’n leuk avontuur; ik vertel je er graag nog meer over!

De eerste dag

Ja… de eerste ronde hebben ze dus gehaald! Het duurde nog best lang voordat ons duo klaar was, pas rond 20.30. Ietswat bedust ook; want ze hadden niet zo’n heel goed dagcijfer gehaald. Ze stonden dus in de  ‘gevaren zone’ en dat was wel even schrikken. Ze waren moe, maar tijdens de rit naar huis kwamen er wel enthousiaste verhalen over wat ze hadden meegemaakt. En ze waren door; morgen weer een dag!

De tweede dag

De tweede dag; heerlijk toch! Op school wisten ze natuurlijk dat Alec er niet zou zijn omdat hij mee zou doen, dus de volgende ochtend kwamen de vragen van de klasgenoten al snel. “Ben je door?!” Ja, dat gaan we natuurlijk niet vertellen. Alec is groot fan van Wie is de Mol, dus hij zag het als een missie om het geheim te houden; heerlijk!

Dit keer zou ik alleen mee gaan en ik zou daar blijven werken. Ik ging op tijd weg met ons duo, dat achter in de auto lekker een spelletje deed en aan het bedenken was welke opdrachten ze misschien wel zouden krijgen. We gingen op tijd weg en kwamen ook prima op tijd aan. We hoefden nu niet zo lang te wachten voordat ze naar binnen mochten, dus dat scheelde alweer. Later vertelden ze dat ze deze dag ook intro filmpjes hadden gemaakt; wat ze heel erg leuk vonden om te doen. Normaal zag je die altijd aan het begin van een uitzending, maar dit jaar zijn de intro filmpjes niet gebruikt. Balen, ze waren er zo enthousiast over!

Wachten wachten wachten

Over de tweede dag zelf valt verder weinig te vertellen. Ik was aan het werk in de wachtruimte, waar ook nog de moeder van een ander duo was. Af en toe maakten we een praatje. Natuurlijk over de kinderen en hoe het ze zou vergaan. En daarna weer aan het werk. Ik hield Anneloes via de app op de hoogte en soms zag je iemand van productie voorbij lopen. Sjors vertelde dat ze wel iets achter liepen, maar lang niet zoveel als de eerste dag. In de verte kwamen Róbert en Remy ook nog voorbij, maar ja, gezien corona is alles echt veel afstandelijker. Er even heen gaan voor een ‘hallo’ durfde ik niet. Wel leuk, de mevrouw van de catering kwam stiekem ook nog wat lekkers brengen, lief! En zo kroop de tijd voorbij….
Rond 18.30 kwam Sjors vertellen dat het ongeveer nog een uurtje zou duren, en toen begonnen de zenuwen wel weer te komen! Ik ging op een betere plek zitten, zodat ik het gelijk zou zijn als ze naar buiten kwamen. En rond 19.15u kwamen de eerste kanjers inderdaad weer naar buiten met Sjors, met de vraag om een groot applaus! Spannend…. zouden het Alec en Amy zijn? Nee, weer niet! Dat betekende dat ze weer door waren!

Verhalen

Ook deze dag hadden ze enthousiaste verhalen; ze hadden weer van alles meegemaakt. En ze hadden weer in de gevarenzone gestaan; zo balen! Maar dat kwam door de eerste opdracht, die ze minder hadden gedaan. En de tweede opdracht, daar hadden de chefs hele mooie woorden over gezegd. En ze waren er nog, en daar ging het om. Om eerlijk te zijn begreep ik niet altijd wat ze vertelde; je had er gewoon bij moeten zijn. En dat had ik ook graag gewild! Gewoon even stiekem om een hoekje kijken of op een scherm. Maar nee, dit is echt het avontuur van ons duo. En morgen mochten ze weer!

De derde dag

We wisten dat er iedere dag een duo af zou vallen, dus het kon iedere dag de laatste zijn. Dat probeerden wij ze mee te geven, zonder teveel druk er op te leggen. Geniet van iedere aflevering; want je weet niet hoe het gaat. Alec had van mij een kookboek van Róbert gekregen en daar wilde hij graag een handtekening in. Iedere dag had hij zijn boek meegenomen, maar hij had het nog niet durven vragen. Maar ja, misschien zou dit wel de laatste dag zijn in de studio’s.

Vandaag nam hij zijn boek dus weer mee, in zijn rugzak met andere spullen die hij iedere dag meenam. Anneloes zou meegaan en ook daar blijven. Zij vertelde kandidatenbegeleider Sjors over de handtekening die Alec graag wilde en hij ging wel eens kijken wat hij kon regelen. ‘s Avonds liet een trotse Alec het kookboek + handtekening zien; en 1,5 meter foto’s met Róbert en het kookboek!! Geregeld! Met de foto’s mochten wij nog niets, pas na de uitzending. Maar ze waren in ieder geval binnen!

Turnster

Iedere dag was er een speciale gast bij de uitzending; maar de eerste twee dagen waren het gasten die Alec en Amy niet echt kende. De derde dag had Amy meer geluk; want turnster Lieke Wevers was te gast! Niet dat zij echt fan van haar is, maar haar zusje Esmay des te meer. Eigenlijk balen dat zij er niet bij was, dus zal je altijd zien. Anneloes was natuurlijk wel aanwezig en zij had de mazzel dat zij Lieke daar zag. Ze vertelde over haar dochter die groot fan was en ging dan zelf maar met haar op de foto! Lieke liet wel een lief berichtje voor Esmay achter, dat was dan wel weer leuk. Al had Esmay natuurlijk liever zelf op die foto gestaan.

Weer in spanning

Zelf was ik de derde dag dus niet mee; maar Anneloes hield mij ook goed op de hoogte. Ook over wanneer het ongeveer klaar zou zijn. Tegen die tijd werd het weer spannend! Ik hield mijn telefoon angstvallig in de gaten; het zou mij toch niet gebeuren dat ik dit berichtje over het hoofd zou zijn. En eindelijk; rond 19.00 kwam het berichtje van Anneloes; DOOR! Ons duo was nog bezig met de laatste opnames, maar de afvallers waren al naar huis. Zo’n dubbel moment; want je bent zo blij dat jouw kids door zijn! Aan de andere kant zie je de teleurgestelde koppies van het afgevallen duo en je weet dat Alec en Amy de volgende keer ook aan de beurt kunnen zijn. Maar voor nu; opluchting en blijheid. Toen ze uiteindelijk thuis waren hoorden wij alle verhalen. Het was een super uitzending geweest en ze stonden nog maar een half puntje achter op de rest. De opdrachten waren leuk geweest en ze hadden mooie feedback gekregen. Echt een topdag!

De vierde dag

De vierde dag was op een maandag en de dag ervoor, op zondag, waren ze lekker een dagje vrij. Dat konden ze ook wel gebruiken; het zijn echt pittige dagen voor ze. Lang, maar natuurlijk ook met veel stress, emoties en plezier!
Het was bij ons in de regio de eerste dag van de vakantie. Anneloes en ik hadden besloten om onze jongsten ook mee te nemen. Tijdens het wachten konden wij dan naar de bioscoop of iets anders; het was tenslotte vakantie! Bij het afzetten waren Esmay en Ryan natuurlijk erg nieuwsgierig naar alles, maar helaas, zij zagen ook niets natuurlijk.
Het werd weer een dag om te wachten, al deden wij dit keer natuurlijk iets leuks met Esmay en Ryan. Kandidatenbegeleider Sjors hield ons weer op de hoogte van het tijdschema en wij zorgden dat wij weer op tijd  terug waren! Het begon weer spannend te worden; zouden ze weer door zijn? Volgens Ryan en Esmay zouden ze zeker weer door zijn!

Onze kanjers

Maar helaas… dit keer werd ons duo als eerste aangekondigd! Ze hadden een hele goede dag gehad; ze hadden niet eens in de gevarenzone gestaan. Maar helaas, met een half puntje verschil waren ze afgevallen. Dat was wel even slikken; zo trots, maar je voelde de teleurstelling! Van de kinderen en natuurlijk ook van ons. Ze kregen een dikke knuffel van ons, zelfs Ryan gaf Alec een dikke knuffel! We maakten nog een kort praatje met Sjors. Hij vertelde dat het steeds moeilijker werd en dat de duo’s allemaal erg dicht bij elkaar zaten qua punten. Alec wilde niet meer praten; hij wilde gewoon naar huis. Ach, hij was zo teleurgesteld!

In de auto

Het was dus een stille terugreis; al vertelde hij wel hoe de dag was gegaan. Ze hadden een leuke, goede dag gehad en niemand had in de gevarenzone gestaan. Zo goed waren ze allemaal! De laatste opdracht vonden ze niet leuk en ging wat lastig, maar uiteindelijk hadden alle duo’s hetzelfde cijfer gekregen. Maar omdat ze een half puntje achter stonden, vielen ze af. Zo balen!!
Toen ik vroeg wat hij nu het meest zou missen: “gewoon het daar zijn! Nu kan ik nooit meer mee doen..”

Het avontuur zat er dus op; al volgt het avontuur van de uitzendingen natuurlijk nog. Daar morgen meer over!