Ik zelf ken niet veel kinderen die niet van fietsen houden. Eigenlijk ken ik er maar een en dat is ook nog eens mijn eigen zoon. Mijn zoon was volgens mij 3 jaar toen hij voor zijn verjaardag een fiets kreeg. Ik weet nog goed dat hij hem zag staan en alleen maar zei; leuk! Meer niet, zijn aandacht ging op dat moment meer uit naar het cadeautje dat in zijn schoen zat. Dat Sinterklaas geweest was was een stuk interessanter. Nadat hij zijn schoencadeautje had uitgepakt, toch maar even op de fiets gezet en het eerste wat hij toen zei; hier ga ik echt niet op fietsen! En niet omdat hij hem niet mooi vond, maar hij wilde helemaal niet leren fietsen. Komt vanzelf wel, dachten wij nog heel naïef. Naarmate hij ouder werd en alle kinderen (die wij kende) ondertussen hele afstanden aflegde, vertikte hij het echt om er zelfs maar op te gaan zitten.
Lachen
We hebben ook wel eens om hem moeten lachen, een van de weinige keren dat hij een keer op zijn fiets zat, riep hij luidkeels: Hij doet het niet, hij doet het echt niet, mama!!! Haha, ja je moet ook wel trappen. Maar daar had hij dus echt geen zin in. Fietsen vond hij ook gewoon echt doodeng. Was maar bang dat hij in de sloot zou fietsen en dan zou verdrinken of dat hij op de weg zou komen en onder een auto terecht zou komen. Heel naar en eng als je kind dit soort dingen zegt. Na wat neuzen op internet kwam ik deze tip langs, zing een liedje met hem als hij gaat trappen. En dat hebben we gedaan, op het deuntje van ‘de wielen van de bus’. Dat ging goed, dan was hij afgeleid en ging het redelijk. Een aantal zomers geleden kreeg hij een step, dit ging eerst ook niet best. Zijn balans vinden vond hij heel moeilijk, maar uiteindelijk kreeg hij het door. Thuis gekomen snel zijn fiets gepakt en hem erop gezet. Ga eerst maar erop zitten en lopen, net als je loopfiets. Als je eenmaal beetje vaart heb zet je je voeten op de trappers en dan fiets je. En ja hoor, hij had het eindelijk door….
Nieuwe fiets
Ondertussen is hij nu al ruim 7 jaar, maar hij fietste nog steeds op de fiets waar hij op heeft leren fietsen. Niks mis mee, maar hij werd toch wel heel erg klein. Trapte zich een ongeluk, maar kwam amper vooruit. En als je dan ook nog eens niet van fietsen houdt, dan pak je hem helemaal niet snel. De kinderen op school zeiden ook tegen hem; jeetje, wat heb jij nog een kleine fiets. Daarna had hij het helemaal bekeken. Maar de lente is in aantocht en binnenkort heeft hij fietslessen op school, dus nu toch maar eens op zoek gegaan naar een mooie fiets. Uiteindelijk hebben we er eentje gevonden, die ook aan de eisen van onze zoon voldeed en zodoende heeft hij dan toch eindelijk een fiets die bij hem en zijn lengte past. Wie weet gaat hij het nu ook nog leuk vinden….. 😉
Houden ze bij jullie een beetje van fietsen?
Ach ja.. Onze zoon van 5 jaar fietst ook pas sinds hij net 5 is met zijwieltjes. Maak me nog lang geen zorgen, hij gaat als een speer met zijwieltjes, zonder zijwieltjes vind ie het maar niks aan, wil die niet eens fietsen en issie doodsbang. Het komt allemaal vanzelf wel. Leuk dat sommige kinderen met 3 jaar zonder wieltjes kunnen, de mijne doet er gewoon wat langer over… So what…
Nee, gillen als ze er op moeten om het te leren… beide dochters willen alleen met zijwieltjes en dan nog geen lange afstanden zonder paniekerig gegil. Ik houd zelf ook niet van fietsen, maar om het 2 gillende meisjes te leren is… uitdagend
De meisjes niet zo erg, maar de jongens draaien er hun hand niet voor om.