Ik word onzeker van de vlekken in mijn gezicht…

Als je mij wel eens heb gezien, dan zijn ze je vast wel eens opgevallen; de rode vlekken in mijn gezicht. Vlekken zijn misschien niet eens een goed woord en het zijn ook geen puistjes, meer kleine ontstekingen. Wat het ook is; ik word er soms heel onzeker van…

Altijd blozen

Die rode vlekken in mijn gezicht zijn op zich niets nieuws; ik heb altijd veel gebloosd. Sowieso had ik altijd van die lekkere ‘appelwangetje’ en er hoefde maar iets kleins te gebeuren en ik  had weer een kop als een boei. Dat betekende trouwens niet altijd dat ik mij voor dat moment schaamde ofzo, ik bloos gewoon snel. Ook als ik het warm heb, heb ik snel een heel rood hoofd. Nou ja, er zijn ergere dingen in het leven en als je er geen aandacht aan besteed dan is het ook wel weer snel weg.

Het heeft een naam

Tijdens of vlak na mijn zwangerschap van Alec kreeg ik opeens steeds meer puistjes en vlekjes in mijn gezicht. Hormonen, dacht ik, en ik probeerde het ‘te negeren’. Maar het bleef en nadat ik ook van Ryan bevallen was, ging ik er toch maar eens voor naar de huisarts. Het waren namelijk geen echte puistjes en het werden er steeds meer! De dokter kwam al snel tot de conclusie; Rosacea. Om eerlijk te zijn was ik wel een beetje opgelucht, want als het een naam heeft, dan kun je er ook iets aan doen! (meestal dan he). Maar nadat ik op deze naam had gegoogled schrok ik toch wel heel erg! Natuurlijk zie je op internet vooral de ergste varianten, maar zo erg kan het dus wel worden en dat is geen goed vooruitzicht…

Rosacea

Rosacea is een huidziekte met deze symptomen; blozen, blijvende roodheid in het gezicht, bultjes, puistjes en uitgezette bloedvaatjes, die als vlekkerige rode uitslag op de huid zichtbaar zijn. Dit is vooral zichtbaar op de wangen, de neus, het voorhoofd en de kin. De rosacea wordt onder andere erder door pittig eten, alcohol, UV-straling (niet handig dus in de zomer) en de overgang van koude naar warmte (weer niet handig in de winter).
Van de huisarts kreeg ik een zalfje en een antibiotica kuur; die ik wel een maand of 3 moest slikken. Daar werd het inderdaad minder door, maar het komt toch steeds weer terug.

Zonvakantie

Zoals gezegd, zon is niet goed en dan vooral de felle zon niet natuurlijk. Onze vakantie naar Dubai was dus niet helemaal fijn voor mijn gezicht. Al tijdens de vakantie werden de vlekken steeds erger en de bultjes waren gewoon rood en ontstoken. Ik heb het nog geprobeerd om zelf ‘rustig te krijgen’, maar het lukte niet en daarom kreeg ik eindelijk een verwijzing naar de dermatoloog. Zij wees mij nog iets beter op de zon; écht écht écht écht niet in de volle zon!! Ook moest ik mijn gezicht altijd heel goed met zonnebrandcrème insmeren (factor 50), ook in de auto bijvoorbeeld. Er zijn 4 stadia en inmiddels zat ik in begin nummer 3. Van haar kreeg ik een andere kuur en moest ik nog een paar keer terug komen.

Onzeker

Op zich is rosacea natuurlijk helemaal geen erge ziekte; je bent er ook niet echt ziek van. Er zijn ziekten die zoveel erger zijn. Maar het maakt mij soms wel heel onzeker! Ik weet namelijk hoe erg het kan worden én dat het soms heel duidelijk in mijn gezicht te zien is. Als het op je bovenbeen zit is het ook niet fijn, maar dat ziet niet iedereen.
Ik draag eigenlijk nooit makeup en heb ook nooit de behoefte gehad om dit nu wel te doen (het zou volgens mij alleen maar erger worden).
Eigenlijk vraagt ook bijna niemand wat ik in mijn gezicht heb, terwijl het wel duidelijk opvalt. Dat begrijp ik ook wel, ik zou dat zelf ook lastig vinden om te vragen. Aan de andere kant vind ik het ook raar om te zeggen ‘joh, zie je die vlekken?? Daar kan ik niet aan doen, ik heb er medicijnen voor hoor. En het is niet besmettelijk!’ Want het liefst zou ik dat wel zeggen namelijk!

Openheid zorgt voor begrip

Nadat ik bij de dermatoloog ben geweest heb ik een korte update op Facebook gezet; wat het is en wat de dermatoloog had gezegd. Sindsdien vragen mensen er vaker na; heel fijn! Vaak zeggen ze ‘het gaat nu beter he!’ of ‘je mag toch niet in de zon staan?!’. Die reminder heb ik nog wel eens nodig haha. Ook als de vlekken erger zijn vind ik het niet erg als mensen dat zeggen, door er over te praten voel ik mij er minder onzeker over! Dusse… openheid zorgt begrip 🙂