Vandaag kijk ik terug naar de geboorte van Alec, alweer bijna 9 jaar geleden. Het was een roerig begin van zijn leven en achteraf bleek dat het ook erg pittig was voor mij. Graag vertel ik je hoe mijn kraamverzorgster redde mijn leven!
Weeën of geen weeën?
Ik weet het nog goed, de bevalling en dan vooral die momenten ervoor. Die vrijdag had ik de hele dag last van weeën, dacht ik. Nou ja, ik wist vooral dat het pijnlijk was, haha. Dus ik Leo gebeld dat hij niet heel veel haast hoefde te hebben, maar of hij toch wel naar huis kon komen. In de middag kwamen de weeën regelmatiger en ‘s avonds hebben we daarom de verloskundige gebeld. Die kwam ‘s avonds om een uur of 21.00u, maar had slecht nieuws. Ik had nog geen ontsluiting… en wat ik voelde waren GEEN WEEËN. WAT?!!? Geen weeën?? Wat was dit dan?!!
Ik moest maar even douchen, 2 pcm innemen en daarna naar bed. Een uurtje later lagen we ook zwaar gefrusteerd in bed, toen ik tegen Leo zei dat ik maar tv ging kijken, het slapen wilde niet lukken. Ik draaide mij om om uit bed te stappen en plons…. daar braken mijn vliezen!! Gelijk de verloskundige weer gebeld en om 23.00u waren wij in het ziekenhuis.
De bevalling
Om een lang verhaal (of bevalling, haha) iets korter te maken, we waren er dus om 23.00u en de volgende ochtend om 6.21u is onze Alec Ruben geboren!
Alec is met de vacuüm gehaald, omdat ze zijn hartslag iets te laag vonden en het persen dus niet langer dan noodzakelijk wilden laten duren. Hier heeft hij zijn sleutelbeentje bij gebroken, dus dat was dubbel pijnlijk voor onze kleine jongen! Ook al was Alec vroeg in de ochtend geboren, we moesten toch een nachtje in het ziekenhuis blijven. Zondagochtend mochten we dus weer naar huis, met z’n 3en.
Flauwvallen
Ik had veel bloed verloren en was in het ziekenhuis al een paar keer flauw gevallen. De eerste keer dat ik Alec echt vast hield viel ik dus ook bijna flauw en kon ik hem nog net op tijd aan Leo geven. Echt lekker voelde ik mij dus niet. En dat bleek ook wel, want de dinsdag erop bleek dat ik koorts had en de kraamverzorgster vertrouwde het niet.
Strenge kraamverzorgster
De kraamverzorgster Lianne zal ik nooit meer vergeten. Het was een lieve en gezellig vrouw; ze zorgde echt goed voor mij! Zij vond vanaf het begin al dat het niet goed met mij ging en had het ook bij de verloskundige aangegeven tijdens de controle. Maar hier werd niet echt iets mee gedaan. Die dag ervoor had ik ook al verhoging, maar ik zei steeds dat er allemaal wel goed ging. Ik had geen zin in artsen, ik wilde gewoon thuis zijn met Alec. Op dag vier was ze had zat; en belde ze de dokter. Toen ze aangaf dat ik verhoging/ koorts had en steeds flauw viel, moest ik gelijk terug naar het ziekenhuis.
Retourzending
Een retourzending zoals de dokter het noemde, hihi. Dat was dan wel grappig, verder was er niets grappigs aan; ik wilde gewoon thuis zijn! Maar gelukkig mocht Alec mee, dat was ten minste iets. Leo moest wel thuis blijven (buiten bezoektijden om dan) 🙁 en dat was natuurlijk ook niet leuk voor hem!
In het ziekenhuis heb ik een bloedtransfusie gekregen, een infuus en weet ik wat allemaal. Ook gingen ze onderzoeken wat ik had; heel fijn die onderzoeken als je net bevallen bent 🙁
Lianne, bedankt!!
Achteraf gezien had kraamverzorgster Lianne helemaal gelijk! Van de eerste twee dagen in het ziekenhuis kan ik mij weinig herinneren, behalve dan dat ik heel veel geslapen heb. De verpleegsters zorgden goed voor mij en Alec, maar het is natuurlijk niet fijn om daar te zijn.
Ik moest 48uur koorts vrij zijn voordat ik weer naar huis mocht. In totaal hebben Alec en ik 7 dagen in het ziekenhuis gelegen! Balen dus, niet de kraamweek waar we op hadden gehoopt. Nadat wij thuis waren hebben wij nog twee dagen kraamhulp van Lianne gekregen, heel erg fijn. Veel dingen wisten wij toch nog niet, in het ziekenhuis wordt je toch anders begeleidt.
Een infectie
Na een maand moest ik terugkomen voor controle en kreeg ik weer allemaal onderzoeken (details zal ik je besparen haha). Het was een infectie, maar ze konden niet ontdekken wat voor een infectie… Tijdens de controle bleek dat ik weer helemaal in orde was en ik vond het eigenlijk wel goed zo. Tijdens het gesprek kwam nu wel naar voren hoe heftig het eigenlijk was geweest en dat het een stuk minder goed af had kunnen lopen als de kraamverzorgster de dokter niet had gebeld. De bevalling van Ryan was ook zo anders; ik voelde mij echt 100x beter. Maar ja, dat wist ik niet.
Fijn daarom dat de kraamverzorgster niet naar mij luisterde en gewoon deed wat zij dacht dat goed was. Lianne, bedankt!!!
wow, heftig! fijn dat het goed gekomen is!!