Clichés die ik stiekem heb overgenomen…

Ohhh, wat waren die clichés van vroeger vreselijk! Nog veel erger is het als ik mij er nu op betrap dat ik hetzelfde doe! Herkenbaar?!

1. Wat ben je groot!

Vreselijk vond ik het vroeger; als er een vaag familielid was die je niet zo vaak zag, die dan uitgebreid vertelde hoe groot je wel niet was geworden! Maar nu vind ik het, tot mijn schaamte, eigenlijk heel herkenbaar. Vooral bij kinderen die je gewoon niet zo vaak ziet, kinderen groeien hard en veranderen gewoon. En hoe hard ik mij ook voorneem om het niet hardop te zeggen; soms floept het er gewoon uit 🙂

2. Wat lijk jij op je vader of moeder

Iets wat je wel een jeugdtrauma kan noemen; ‘wat lijk jij op je moeder!’. En dat doe ik ook wel (zie ik nu), maar vroeger vond ik het echt vreselijk om te horen. Te pas of te onpas vertelde iedereen, ook wildvreemde, dat ik op mijn moeder leek. Of ‘zo, jij bent zeker de dochter van je moeder!’. Ja, duh! Maar als ik nu vind dat iemand op zijn vader of moeder lijkt, dan moet ik het blijkbaar ook even zeggen…. al probeer ik mij in te houden!

3. Ik tel tot 3!

Een erfenis van mijn moeder; die telde altijd tot 3 als we niet luisterden. Of eigenlijk één, twee, twee-en-een-half, twee-en-driekwart, drie! En volgens mij luisterden wij dan wel, bij drie dan he. Zelf tel ik altijd gewoon tot drie, dus zonder de decimalen erbij. En als ze dan nog niet luisteren, dan herhaal ik het nog een keer, waarna ze eigenlijk in 99% van de gevallen alsnog luisteren. Gelukkig maar 🙂

4. Niet met schoenen op tafel

Nog een erfenis van thuis; schoenen op tafel brengt armoede in huis! Ik ben helemaal niet bijgelovig, euh, denk ik, want van schoenen op tafel word ik dus wel zenuwachtig haha. Mijn moeder riep altijd heel zenuwachtig ‘niet met je schoenen op tafel!’ en dat roep ik nu ook hihi.

5. Altijd een kusje voor het slapen gaan

Vroeger gaf mijn moeder altijd een kusje voor het slapen gaan, zo duf vond ik dat. Maar nu doe ik het zelf ook! Nog even hun dekbed goed leggen en een kusje. Als ze heel raar in bed liggen dan maak ik er een foto van en dan laat ik die de volgende morgen zien. Dat vinden ze zo grappig haha. Een fijn momentje van de dag en dat wist mijn moeder blijkbaar ook al hihi.