Al maanden hadden ze het er over, RJ en zn vriendje; ze wilden bij elkaar logeren! RJ logeert wel eens bij mijn ouders en AR logeert ook wel eens bij zijn neefjes; dus logeren is stoer en gaaf. Maar voor twee jochies van vier best wel spannend, tenminste, dat vonden wij als ouders.  Maar van de week was het dan eindelijk zover; lees je mee hoe het ging?

Heel graag logeren

Zoals gezegd heeft RJ wel vaker bij mijn ouders gelogeerd, dus hij weet wel wat logeren is. Maar waarom hij zo graag bij zijn vriendje wilde logeren, dat weet ik eigenlijk niet. Ze hadden het er in ieder geval al maanden over! Ik heb steeds een beetje meegaand gereageerd; ‘ja, dat moeten we een keer doen!’. Na dit al honderd keer gezegd te hebben, moesten we nu toch wel een afspraak maken. AR had deze vakantie twee logeerafspraakjes; en RJ ging bij zijn vriendje logeren.

Bepakt en bezakt

Afgelopen dinsdag was het zover. Natuurlijk had ik zijn pyjama, schone kleding en tandenborstel ingepakt. Verder gingen zijn favoriete knuffels mee, liever een teveel dan te weinig, een voorleesboekje waar hij gek op is én zijn kussen. Op zich had dit niet gehoeven, maar ik dacht, ik geef hem mee voor een vertrouwd gevoel.

Rond een uur of 5 bracht ik hem en RJ had er helemaal zin in. Ik moest ook snel weg toen ik er was. Ik kreeg nog wel een kusje en een knuffel, maar verder werd ik de deur uitgekeken. Snel gaf ik nog even wat aanwijzingen ‘hij slaapt zonder luier, altijd met knuffel, hij mag alles eten en drinken’ en weg moest ik van RJ. Het feestje kon beginnen!

Het logeerpartij’tje

We hadden natuurlijk afgesproken dat als het echt niet ging, ze mij altijd kon bellen. Ze wonen hier nog geen 5 minuten vandaan, dus ik zou zo bij hem zijn. Om eerlijk te zijn had ik wel gedacht dat het heel goed zou gaan; hij heeft ook al regelmatig alleen gespeeld en je ziet dat hij zich er erg thuis voelt. Toch hield ik mijn telefoon de hele tijd in de gaten, je weet het toch maar nooit. Normaal heb ik het geluid van mijn telefoon nooit aanstaan, nu nu wel, extra luid zodat ik het niet kon missen!
‘s Avonds kreeg ik een korte update met foto’s; leuk! Ze hadden pizza’tjes gegeten, waren in bad geweest (wij hebben geen bad, dus extra feest!) en hadden heerlijk gespeeld. Ze zouden zo naar bed gaan, het echte werk.

Toch een beetje verdrietig

Later kreeg ik nog een berichtje; voordat hij echt ging slapen was hij toch een beetje verdrietig geworden en wilde hij graag naar mama toe… Ahhhh! Gelukkig had ze hem goed af kunnen leiden en inmiddels sliepen de twee vriendjes. Zo lief! RJ is altijd heel erg vroeg wakker, dus ik was wel benieuwd hoe vroeg hij de volgende dag wakker zou zijn. Ik was zelf om een uur of 8 wakker en dacht natuurlijk gelijk aan hem. Een half uurtje later kreeg ik een berichtje dat ze pas net wakker waren, om half 9 dus. Wat!! Dat doet hij thuis nooit!

Verder gingen ze nog wat leuke dingen doen die dag en ik kreeg af en toe een foto. Om een uur 3 gingen we hem halen; wat was hij blij om ons weer te zien! En wederzijds, de lieverd! Het was op zich goed gegaan, maar hij was wel wakker geworden midden in de nacht. Helemaal verdrietig, hij wilde naar huis! Zn vriendje was gelukkig niet wakker geworden en ze hebben hem kunnen troosten, waarna hij weer in slaap was gevallen. Ahhh, dat vond ik toch wel moeilijk om te horen!

Een logee’tje is ook spannend

Ik vond het best spannend dat RJ voor het eerst écht uit logeren ging, maar een logeetje te slapen hebben vind ik ook altijd wel spannend. Zoals in het geval van RJ, wanneer besluit je toch om de ouders te bellen omdat het niet gaat? Dit zal per persoon verschillend zijn en is misschien iets om goed even te bespreken. Ook kan het ineens erg botsen tussen kinderen, omdat ze bijvoorbeeld erg moe worden.

Trots!

Ik ben blij dat RJ toch getroost kon worden; want wat was hij trots op zichzelf dat hij gelogeerd heeft! Sindsdien heeft hij hele verhalen, zo lief! Echt voor herhaling vatbaar; de volgende keer bij ons!

Logeren ze bij jullie wel eens? Hoe ging de eerste keer bij jullie?